Ένα από τα καλά αυτής της κρίσης, (γιατί υπάρχουν και αυτά) είναι ότι ο αριθμός των πολιτών, που συμμετέχουμε σε ανοιχτές συζητήσεις, στο διαδίκτυο στους δρόμους, σε συνελεύσεις, κάθε ημέρα μεγαλώνει.
Όσο όμως συζητούμε, όσο διαβάζουμε, ενημερωνόμαστε και αναλύουμε, σχετικά με τα πρόσωπα και τις καταστάσεις, που μας οδήγησαν στην κρίση, τόσο πιο πολλά τα ερωτήματα που προκύπτουν. Εϊναι νομίζω, περιττό να πω ότι οι προγραμματικές δηλώσεις των κομμάτων δεν μας πείθουν πλέον, είναι περιττό να πω ότι δεν αρκεί, κάτω απο τις συνθήκες τις οποιες ζούμε, να παραμένουμε οι πολίτες στον ρόλο του "χειροκροτητη" και οι πολιτικοί στον ρόλο του "χειροκροτούμενου", έτσι προέκυψε η ιδέα της οργάνωσης συζητήσεων με υποψήφιους βουλευτές διαφόρων κομμάτων. Θεωρήσαμε ότι θα έπρεπε να μεταφέρουμε όλα αυτά τα ερωτήματα σε αυτούς απο τους οποίους απορρέουν.
Η επόμενη κίνηση ήταν να γίνει ένα κάλεσμα μέσω του blog "ποιούς δεν θα ψηφίσω" και η πρώτη συνάντηση, ανοιχτή συζήτηση μεταξύ πολιτών και του Δ. Αντωνίου υποψηφίου με τους Ανεξ. Έλληνες έγινε στις 22/04/12.
Τα θέματα πάρα πολλά, η συζήτηση κράτησε 4 ώρες.
Το μεγαλύτερο μέρος της βιντεοσκόπησης αυτής της συζήτησης ανέβηκε στο vimeo
http://vimeo.com/41164421 και σε αυτό το άρθρο παρουσιάζουμε μια μικρή περίληψη των θεμάτων που συζητήθηκαν με τις αντίστοιχες χρονικές αναφορές.
- Η συζήτηση ξεκινά με το ερώτημα του πότε ένας πολιτικός "παύει να λειτουργεί ως πολιτικός και μετατρέπεται σε απατεώνα".
Η ερώτηση προκύπτει μετά πρόσφατες δηλώσεις της Προέδρου της Αργεντινής η οποία είπε ότι είναι "πολιτικός εκλεγμένη απο τον λαό της και όχι απατεώνας.
Σε αυτή την ερώτηση ο Κος Αντωνίου μας λέει ότι:
"όταν ένας πολιτικός προτείνει ένα πρόγραμμα γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι δεν θα το ακολουθήσει τότε, αυτός θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι απατεώνας, εάν το έχει πράξει αυτό συνειδητά είτε για εκμαίευση ψήφων είτε για το όποιο προσωπικό όφελος.
Τονίζει όμως ότι η ίδια η δυναμική της ζωής μπορεί να αλλάξει "τις όποιες προγραμματικές θέσεις ενός κόμματος, ενός πολιτικού" προς την μια κατεύθυνση ή την άλλη, βάσει των αναγκών του λαού, και των αναγκών που προκύπτουν μέρα με την ημέρα". (έως λεπ.7)
Δική μου σημείωση, διευκρίνηση :
Ούτε και εμείς ως πολίτες θα ζητούσαμε ποτέ, άκαμπτους πολιτικούς, ανθρώπους που δεν έχουν την κατανόηση των διεθνών συνθηκών ή που θα ασκούσαν πολιτική έχοντας εμμονές. Η απλή αναγνώριση του τι λειτουργεί προς το "κοινό καλό" είναι αρκετή.
- Η επόμενη ερώτηση προσπαθεί να ανιχνεύσει το πως "πιθανοί εκβιασμοί και απειλές πολιτικών προσώπων" μπορούν να οδηγήσουν σε παραχωρήσεις, υποχωρήσεις και αντισυνταγματικές εκτροπές.
Και η απάντηση είναι ότι η "Εθνική κυριαρχία δεν παραχωρείτε ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο"
- Το λάθος του πολιτικού όμως, όπως και το λάθος ενός π.χ. γιατρού ? Πως αντιμετωπίζεται όταν τα αποτελέσματα αυτού του λάθους είναι πτώχευση, αυτοκτονίες, εκκ. αστέγων και ανέργων. Δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "ως εγκληματική αμέλεια" ?
Εάν το λάθος, γίνει για μια φορά, τότε πιθανόν ναι, μπορούμε να το δούμε ως εγκληματική αμέλεια, εάν όμως το λάθος είναι επαναλαμβανόμενο, τότε η εγκληματική αμέλεια "μόνο ως Εσχάτη Προδοσία μπορεί να ερμηνευτεί" (έως λεπ. 17)
- Το κατα πόσο το μνημόνιο ήταν μονόδρομος και οι δηλώσεις άγνοιας του πραγματικου ελλείμματος και της πραγματικής οικονομικής κατάστασης της χώρας από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσαν να είναι ο ορισμός της πολιτικής απάτης ? (έως λεπ.40).
- Στα 2 χρόνια του μνημονίου ζούμε μέσα σε έναν απίστευτο, καθημερινό εκβιασμό, σε μια καθημερινή "τρομοκρατία" με επιχειρήματα του τύπου δεν θα έχουμε μισθούς και των συντάξεις, δεν θα έχουν χρήματα οι Τράπεζες, θα πεινάσουμε, θα γίνουμε Αργεντινή και ένα σωρό άλλες ακραίες καταστάσεις.
Σε όλα αυτά ο Κος Αντωνιου απαντά και στοιχειοθετεί ότι αυτός ο εκβιασμός από την αρχή ήταν "ανυπόστατος".
Αλλά εάν η ύφεση συνεχιστεί τότε ότι η αδυναμία κάλυψης μισθών και συντάξεων πιθανόν να είναι ένας καθόλα υπαρκτός κίνδυνός, Όχι γιατί απο το 2009 η κατάσταση της χώρας ήταν τέτοια που να μην είχε την δυνατότητα να καλύψει μισθούς και συντάξεις αλλα γιατί οι επιλογές και οι πολιτικές των μνημονίων θα μας έχουν οδηγήσει εκεί. (έως λεπ. 46)
- Η ερώτηση που ακολούθησε είχε και μια λάθος διατύπωση (με τα τόσα ονόματα έχουμε μπερδευτεί και εμείς, η δήλωση του ότι οι Έλληνες έχουμε υψηλά ποσοστά ιδιοκτισίας ανήκει στον Μόσιαλο και όχι στον Μπεγλίτη. Προσπαθούσαμε να κατανοήσουμε το που αποσκοπούσε αυτή η δήλωση. Δεν θα πω ότι πήραμε συγκεκριμένη απάντηση μόνο την αισιοδοξία του ότι όλα αυτά δεν θα περάσουν από τις 6/05 και μετά. (λεπ. 48)
- Ευρώ η δραχμή ? Για να απαντήσουμε θα πρέπει να κατανοήσουμε το ποιος εκδίδει χρήμα στην ΟΝΕ, τι σημαίνει για τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης να ζουν με δανεικά, χάνοντας την δυνατότητα της αυτοδιαχείρισής τους Θα πρέπει να δούμε αντικειμενικά τελικά, αυτή την ιστορία της νομισματική ενοποίηση της Ευρώπης, να είμαστε σε θέση να αντισταθμίσουμε τα οφέλη σε σχέση με τις ζημίες και να έχουμε και μια γνώση των εναλλακτικών λύσεων.
Κατά τον Κο Αντωνίου η επιστροφή στην Δραχμή ποτέ δεν εμπεριείχε τον κίνδυνο με τον οποίο μας έχουν βομβαρδίσει αυτά τα δύο χρόνια. Αλλά και μέσα από την ΟΝΕ μας δώθηκαν και μας δίνονται πολλές ευκαιρείες τις οποίες εμείς δεν μπορέσαμε να αξιολογήσουμε και να αξιοποιήσουμε Οφείλουμε να δώσουμε την μάχη μας στην Ευρώπη, μας λέει, για μια Ευρώπη των λαών, εκεί είναι η θέση μας, αλλά δεν πρέπει να φοβόμαστε ή να αφήνουμε να μας τρομάζουν οι όποιες εναλλακτικές λύσεις. (από λεπ 50 - 01.00)
Από (λεπ΄01.08) μας ξεκαθαρίζει ότι τα σενάρια ανάπτυξης είναι απλώς "προπαγάνδα" η ύφεση θα συνεχιστεί και βάσει των τελευταίων εκθέσεων της Τρόικα και του ΔΝΤ η ύφεση θα είναι 5% και όταν λένε 5 θα γίνει 10. (έως 01.09)
Αλλά για το κατα πόσο τελικά ευθυνόμαστε εμείς ή η ΕΕ για την σημερινή κατάσταση της χώρας, το συμπέρασμά του είναι εμείς υφιστάμεθα τα αποτελέσματα των δικών μας επιλογών και υπογραφών. (εως 1.14.)
Όσο όμως συζητούμε, όσο διαβάζουμε, ενημερωνόμαστε και αναλύουμε, σχετικά με τα πρόσωπα και τις καταστάσεις, που μας οδήγησαν στην κρίση, τόσο πιο πολλά τα ερωτήματα που προκύπτουν. Εϊναι νομίζω, περιττό να πω ότι οι προγραμματικές δηλώσεις των κομμάτων δεν μας πείθουν πλέον, είναι περιττό να πω ότι δεν αρκεί, κάτω απο τις συνθήκες τις οποιες ζούμε, να παραμένουμε οι πολίτες στον ρόλο του "χειροκροτητη" και οι πολιτικοί στον ρόλο του "χειροκροτούμενου", έτσι προέκυψε η ιδέα της οργάνωσης συζητήσεων με υποψήφιους βουλευτές διαφόρων κομμάτων. Θεωρήσαμε ότι θα έπρεπε να μεταφέρουμε όλα αυτά τα ερωτήματα σε αυτούς απο τους οποίους απορρέουν.
Η επόμενη κίνηση ήταν να γίνει ένα κάλεσμα μέσω του blog "ποιούς δεν θα ψηφίσω" και η πρώτη συνάντηση, ανοιχτή συζήτηση μεταξύ πολιτών και του Δ. Αντωνίου υποψηφίου με τους Ανεξ. Έλληνες έγινε στις 22/04/12.
Τα θέματα πάρα πολλά, η συζήτηση κράτησε 4 ώρες.
Το μεγαλύτερο μέρος της βιντεοσκόπησης αυτής της συζήτησης ανέβηκε στο vimeo
http://vimeo.com/41164421 και σε αυτό το άρθρο παρουσιάζουμε μια μικρή περίληψη των θεμάτων που συζητήθηκαν με τις αντίστοιχες χρονικές αναφορές.
- Η συζήτηση ξεκινά με το ερώτημα του πότε ένας πολιτικός "παύει να λειτουργεί ως πολιτικός και μετατρέπεται σε απατεώνα".
Η ερώτηση προκύπτει μετά πρόσφατες δηλώσεις της Προέδρου της Αργεντινής η οποία είπε ότι είναι "πολιτικός εκλεγμένη απο τον λαό της και όχι απατεώνας.
Σε αυτή την ερώτηση ο Κος Αντωνίου μας λέει ότι:
"όταν ένας πολιτικός προτείνει ένα πρόγραμμα γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι δεν θα το ακολουθήσει τότε, αυτός θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι απατεώνας, εάν το έχει πράξει αυτό συνειδητά είτε για εκμαίευση ψήφων είτε για το όποιο προσωπικό όφελος.
Τονίζει όμως ότι η ίδια η δυναμική της ζωής μπορεί να αλλάξει "τις όποιες προγραμματικές θέσεις ενός κόμματος, ενός πολιτικού" προς την μια κατεύθυνση ή την άλλη, βάσει των αναγκών του λαού, και των αναγκών που προκύπτουν μέρα με την ημέρα". (έως λεπ.7)
Δική μου σημείωση, διευκρίνηση :
Ούτε και εμείς ως πολίτες θα ζητούσαμε ποτέ, άκαμπτους πολιτικούς, ανθρώπους που δεν έχουν την κατανόηση των διεθνών συνθηκών ή που θα ασκούσαν πολιτική έχοντας εμμονές. Η απλή αναγνώριση του τι λειτουργεί προς το "κοινό καλό" είναι αρκετή.
- Η επόμενη ερώτηση προσπαθεί να ανιχνεύσει το πως "πιθανοί εκβιασμοί και απειλές πολιτικών προσώπων" μπορούν να οδηγήσουν σε παραχωρήσεις, υποχωρήσεις και αντισυνταγματικές εκτροπές.
Και η απάντηση είναι ότι η "Εθνική κυριαρχία δεν παραχωρείτε ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο"
- Το λάθος του πολιτικού όμως, όπως και το λάθος ενός π.χ. γιατρού ? Πως αντιμετωπίζεται όταν τα αποτελέσματα αυτού του λάθους είναι πτώχευση, αυτοκτονίες, εκκ. αστέγων και ανέργων. Δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "ως εγκληματική αμέλεια" ?
Εάν το λάθος, γίνει για μια φορά, τότε πιθανόν ναι, μπορούμε να το δούμε ως εγκληματική αμέλεια, εάν όμως το λάθος είναι επαναλαμβανόμενο, τότε η εγκληματική αμέλεια "μόνο ως Εσχάτη Προδοσία μπορεί να ερμηνευτεί" (έως λεπ. 17)
- Το κατα πόσο το μνημόνιο ήταν μονόδρομος και οι δηλώσεις άγνοιας του πραγματικου ελλείμματος και της πραγματικής οικονομικής κατάστασης της χώρας από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσαν να είναι ο ορισμός της πολιτικής απάτης ? (έως λεπ.40).
- Στα 2 χρόνια του μνημονίου ζούμε μέσα σε έναν απίστευτο, καθημερινό εκβιασμό, σε μια καθημερινή "τρομοκρατία" με επιχειρήματα του τύπου δεν θα έχουμε μισθούς και των συντάξεις, δεν θα έχουν χρήματα οι Τράπεζες, θα πεινάσουμε, θα γίνουμε Αργεντινή και ένα σωρό άλλες ακραίες καταστάσεις.
Σε όλα αυτά ο Κος Αντωνιου απαντά και στοιχειοθετεί ότι αυτός ο εκβιασμός από την αρχή ήταν "ανυπόστατος".
Αλλά εάν η ύφεση συνεχιστεί τότε ότι η αδυναμία κάλυψης μισθών και συντάξεων πιθανόν να είναι ένας καθόλα υπαρκτός κίνδυνός, Όχι γιατί απο το 2009 η κατάσταση της χώρας ήταν τέτοια που να μην είχε την δυνατότητα να καλύψει μισθούς και συντάξεις αλλα γιατί οι επιλογές και οι πολιτικές των μνημονίων θα μας έχουν οδηγήσει εκεί. (έως λεπ. 46)
- Η ερώτηση που ακολούθησε είχε και μια λάθος διατύπωση (με τα τόσα ονόματα έχουμε μπερδευτεί και εμείς, η δήλωση του ότι οι Έλληνες έχουμε υψηλά ποσοστά ιδιοκτισίας ανήκει στον Μόσιαλο και όχι στον Μπεγλίτη. Προσπαθούσαμε να κατανοήσουμε το που αποσκοπούσε αυτή η δήλωση. Δεν θα πω ότι πήραμε συγκεκριμένη απάντηση μόνο την αισιοδοξία του ότι όλα αυτά δεν θα περάσουν από τις 6/05 και μετά. (λεπ. 48)
- Ευρώ η δραχμή ? Για να απαντήσουμε θα πρέπει να κατανοήσουμε το ποιος εκδίδει χρήμα στην ΟΝΕ, τι σημαίνει για τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης να ζουν με δανεικά, χάνοντας την δυνατότητα της αυτοδιαχείρισής τους Θα πρέπει να δούμε αντικειμενικά τελικά, αυτή την ιστορία της νομισματική ενοποίηση της Ευρώπης, να είμαστε σε θέση να αντισταθμίσουμε τα οφέλη σε σχέση με τις ζημίες και να έχουμε και μια γνώση των εναλλακτικών λύσεων.
Κατά τον Κο Αντωνίου η επιστροφή στην Δραχμή ποτέ δεν εμπεριείχε τον κίνδυνο με τον οποίο μας έχουν βομβαρδίσει αυτά τα δύο χρόνια. Αλλά και μέσα από την ΟΝΕ μας δώθηκαν και μας δίνονται πολλές ευκαιρείες τις οποίες εμείς δεν μπορέσαμε να αξιολογήσουμε και να αξιοποιήσουμε Οφείλουμε να δώσουμε την μάχη μας στην Ευρώπη, μας λέει, για μια Ευρώπη των λαών, εκεί είναι η θέση μας, αλλά δεν πρέπει να φοβόμαστε ή να αφήνουμε να μας τρομάζουν οι όποιες εναλλακτικές λύσεις. (από λεπ 50 - 01.00)
Από (λεπ΄01.08) μας ξεκαθαρίζει ότι τα σενάρια ανάπτυξης είναι απλώς "προπαγάνδα" η ύφεση θα συνεχιστεί και βάσει των τελευταίων εκθέσεων της Τρόικα και του ΔΝΤ η ύφεση θα είναι 5% και όταν λένε 5 θα γίνει 10. (έως 01.09)
Αλλά για το κατα πόσο τελικά ευθυνόμαστε εμείς ή η ΕΕ για την σημερινή κατάσταση της χώρας, το συμπέρασμά του είναι εμείς υφιστάμεθα τα αποτελέσματα των δικών μας επιλογών και υπογραφών. (εως 1.14.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου